وصیتنامه سید بن طاووس

قال رسول الله صلّى الله علیه وآله: من مات ولم یعرف إمام زمانه، مات میتة جاهلیة.
رسول خدا صلى الله علیه وآله فرمود: هر کس بمیرد در حالى که امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلى از دنیا رفته است.

(شرح العقائد النسفیّة: 232)

ولیّ کامل و فقیه عارف، سید بن‌ طاووس اعلی‌الله‌مقامه‌الشریف، که از ابدال و شیفتگان امام ‌مهدی سلام‌الله‌علیه بوده و آن قدر به شرف حضور امام نایل آمده است که لهجه و تُن صدای حضرت را می‌شناخته است، در وصیت نامه پندآموز خویش نوشته است:

ای فرزندم محمد! تو را و برادرت را و هر کس که این (نوشته) را بخواند به آشتی و درستی در معامله با خدای عزّوجلّ و رسول او صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و حفظ و رعایت فرمان خدا و رسول، که درباره ظهور مولای ما مهدی علیه‌السلام بیان فرموده‌ و بشارت داده‌اند سفارش می‌کنم. چه، قول و عمل بسیاری از مردم با عقیدة آنان مخالف است؛ مثلاً بارها دیده‌ام که اگر بنده‌ای یا اسبی یا درهم و دیناری از آنان گم شود، سراپا متوجه آن می‌شوند و برای یافتن آن نهایت کوشش را به عمل می‌آورند؛ اما ندیده‌ام کسی برای تأخیر ظهور آن حضرت و عقب افتادن إصلاح اسلام و تقویت ایمان مسلمانان و قطع ریشة کافران و ستمکاران، به اندازة دلبستگی به این امور ناچیز، دلبسته باشد و به اندازه‌ای که برای از دست دادن این اشیاء متأثر می‌گردد، متأثر باشد!

آیا ما مردم اینگونه نیستیم؟بین ما و کوفیانی که حسین بن علی (ع) را به کوفه دعوت کردند چه فرقی است جز اینکه ما می گوییم العجل العجل و سلیمان صرد خزاعی مکتوب در نامه اش به امام حسین (ع) نوشت العجل ما با زبان می گوییم و آنها مکتوب کردند چه تضمینی وجود دارد ما هم مانند کوفیان عمل نکنیم؟!!!مگر در نقلی از محمد علی فشندی در تشرف خدمت آقا صاحب الزمان نیامده که آقا فرمود اگر شیعیان به اندازه ی این مقدار آبی که تو به من دادی به ما توجه داشتند ما ظهور می کردیم!و نقل دیگری که با درست بودن و نبودنش(یعنی صحت سند) کاری نداریم اما بسیار حرف سنگینی است که اگر مردم آنقدر که در بازی ایران و استرالیا برد ایران را می خواستند ظهور ما را  می خواستند ما ظهور می کردیم!اگر به ما بگویند دستور رسیده که اگر بمیریم دقیقه ای ظهور امام زمان (ع) به تعجیل می افتد حاضریم جان خود را فدا کنیم؟!گاهی اوقات با غفلتی که از امام زمان (ع) در جامعه دیده می شود می گوییم بهتر است اصلا" ظهور نکند ما که مردم کوفه را لعن و نفرین می کنیم چقدر آماده ظهور هستیم؟چقدر به یاد حضرت هستیم و برای ظهورش زمینه سازی می کنیم؟گاهی از دعا برای ظهور نا امید می شویم و بیم این را داریم که یکبار دیگر حجت خدا تنها و غریب نماند چرا که گویی ما مردم امام خود را نمیخواهیم!

نیا گل نرگس جهان که جای تو نیست

دو صد ترانه به لبها یکی برای تو نیست

نیا نیا گل نرگس که در زلال دلی

هزار آینه نقش و یکی ز خال تو نیست

نیا نیا گل نرگس تو را به خاک بقیع

که شهر ما نه مُهیای گامهای تو نیست

نیا نیا گل نرگس به آسمان سوگند

قسم به نام و نهادت دلی برای تو نیست

نیا نیا گل نرگس ز رنجمان تو مکاه

کسی ز خلق و خلائق فدای راه تو نیست

نیا نیا گل نرگس بدان و آگه باش

که جای سجده گه ِ ما هنوز مال تو نیست

نیا نیا گل نرگس که چون علی تنها

به فجر صبح ظهورت کسی کنار تو نیست

نیا نیا گل نرگس به مجلس ندبه

که ندبه ، ندبه خرقه است و پایگاه تو نیست

نیا نیا گل نرگس دعای عهد کجاست؟

نه این نماز جماعت به اقتدای تو نیست

نیا نیا گل نرگس به جان تشنه عشق

دعا دعای ظهور است ولی برای تو نیست

نیا نیا گل نرگس سقیفه ها برپاست

ردای سبز خلافت ولی برای تو نیست

نیا نیا گل نرگس به مادرت زهرا

کسی برای شهادت به کربلای تو نیست

نیا نیا گل نرگس نیا به دعوت ما

هزار نامه کوفی یکی برای تو نیست

نیا نیا گل نرگس فدا شوی مولا

برای عصر عجیبی که خواستار تو نیست

به امید ظهور مولا و سرورمان حضرت حجت بن الحسن العسگری که صد البته نزدیک است...